Ev Pansiyonculuğu Dönemini Anlattı
Bodrum turizm yolculuğunun çeşitli dönemlerinin konuşulduğu “Bodrum'un Turizm Yolculuğu: İlk Durak "Pansiyonlar" sunumu gerçekleştirildi.
İlçede turizm hareketliliğini başlatan ev pansiyonculuğu, Bodrum Mimarlık Kitaplığı’nda düzenlenen bir sunumla ele alındı. Uzun yıllar pansiyon işleterek turizmin gelişimine ilk katkıda bulunan, Bodrum Sözlü Tarih Grubu üyesi olarak kent belleği çalışmalarına katılan ve "Mazimdeki Bodrum ve Bodrumlular" isimli kitabın yazarı Hüseyin Yeter Şakar’ın konuşmacı olduğu etkinlik, Mehmet Kocair ve Devrim Yücel Besim tarafından düzenlendi.
Sunum öncesinde Kent Haber’ bir açıklama yapan Hüseyin Yeter Şakar, ev pansiyonculuğunun serüvenini şu sözlerle anlattı:
“1958’de turizm hareketi başladığı zaman, daha Bodrum’da turizm kelimesi bilinmiyordu. Gelenlere seyyah diyorduk. Turizm meselesi olunca Denizciler Derneği’nin yanına bir büro açıldı. O dönemlerde Ankara ve İstanbul’dan Bodrum’a yavaş yavaş yerli turist gelmeye başladı. Turist değil aslında da Bodrum’u merak edip gelelim görelim diyenlerdi. Gelenler yer bulmak için o büroya gidiyorlardı. Otel yok o zamanlar, bir tane otel var Gurup Otel. O turizm bürosu evleri teşvik etmişti. ‘Arkadaşlar mümkünse evlerimizi açalım. Çünkü Bodrum’da turizm başlayacak. Hem siz kazançlı çıkarsınız hem de gelenler memnun olur. Turizme büyük katkınız olur’ denmişti. Bunun üzerine bazı aileler biraz düzeltme yapıp evlerini açtılar. Gelenleri evlerinde kendi ailelerindenmiş gibi ağırlamaya başladılar. Bu da gelenlerin çok hoşuna gitti. Böyle bir şeyi Türkiye’de görmemişlerdi. Adam hiç tanımadığı ailenin evine geliyor, o evde o kadar güzel karşılanıyor ki. Sabah kahvaltısını o güzel çiçekli bahçede yapıyor. Turizmdeki bu ev pansiyonculuğu o kadar ilgi gördü ki birden patlama yaptı. Turizmin gelişmesine çok katkı sağladı.”
Ev pansiyonculuğunun tam anlamıyla 1960’lı yılların başında başladığını dile getiren Şakar, “1968’e doğru iyice yaygınlaştı. Bu 1986’ya kadar sürdü. O yıllardan sonra da yabancı turizm geldi ve büyük oteller yapılmaya başlandı. Gelen yabancı turistler evlerden çok otellere gitti. Şehir büyüdü, gürültü oldu ve ev pansiyonculuğu cazibesini yitirdi. 80’lerin sonlarına kadar sürdü. Hala belki yapan vardır ama o zamanki gibi değil. O zaman baya bir sektör gibiydi” dedi.
